قرار نـَبـود بشَود، قرار نـَبـود قرار هامان بی قرار شَود ..

قرار بود من برای او باشم و او برای من _ صدا از من باشد و نگاه از او _

قرار سر ِ خواستنی ها بود !

    _  گفته بود برای من که باشی، من با تمام ِ وجودم برای تو میشوم ^*1

قرار بود یک طرف که نه، کنج ِ دل که نه، قرار بود با هر قدم در دل یک "بود" ِ همیشگی باشد، یک نفر را ببینم، زیر چتر لحظه ها با یک نفر راه بیفتم، کنار ِ خاطرات با یک نفر بخندم، حتی گاهی خیلی دخترانه اشک بریزم و یک نفر خیسی ه گونه هایم را احساس کند، لمس کند، دستی بکشد و امید دهد ^*2..

قرار بود در بعد از ظهر های دلتنگی هایم با یک نفر چای بنوشم، با یک نفر بنشینم لبِ ساحلِ خیالات و با همان یک نفر افق ِ آینده ی به خیال ِ خودم روشن را ببینم /!/ لبخند بزنم ^*3...

قرار بود صبور باشم، صبور باشم، صبور ^*4...

قرار نـَبود قرار هامان بی قرار شَود ..

قرار بود پای همه قرار هایمان بمانم، جا نزنم، اکتفا کنم به آرامش ِ دستانَش روی شانه هایم که هرچه بار است از من بر میدارَد ^*5..

قرار بود دل ِ ناعلاجم را شفا بخشد، نسخه ای بپیچد و من از شوق ِ بوییدن ِ قلم ِ دستانَش، روزانه به آن برگه که نه /!/ به همان دست خط ِ جان بخشیدنی سَری بزنم، محکم به قلبم فشار دهم و بند بند ِ وجودم جان بگیرد ^*6 ..

قرار بود دستم را بگیرد، بلندم کند، دور مهربانی هایش بگرداند، و من آسیاب بچرخ بخوانم، بخندم، حتی از شوق غَش کنم

قرار بود خوشحال باشم وقتی دستانَم در دستان ِ محکم ِ کسی است که همه أش اقتدارَست و صلابت /!/

قرار نـَبود بی قرار باشم، قرار نـَبود ..

یابن آدم ! کُن لی اَکُن لَک...ای فرزند ِ آدم ! تو برای من باش تا من برای تو باشم :1*

 قال الله عزّوجلّ:در نهان و نیز هنگام شادمانی به یاد من باش تا در غفلت‌ها به یادت باشم.:2*

(امالی صدوق/254)
 قال الله عزّوجلّ:هر‌که مرا یاد کند همدمش می‌شوم.(کافی2/496):3*

 و اصبر لحـکـم ربـک .. و تـو در برابر حکم پروردگارت صبر کن.. (آیه 48 سوره طور) :4*

  ومن یتوکل علی الله فهو حسبه.. و هرکه بر خدا توکل کند، خدا او را کافیست.(آیه 3 سوره طلاق) :5*

 َاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ ...پس هر چه میسر شد از قرآن بخوانید...(سوره ی مزمل , آیه 20). :6*
 

+ یک نفر بود، یک نفر با همه ی نبودن های من بود، هنوز هم وقتی از ذهنِ برهوتِ من عبور میکند! یک روشنیِ خاصی، یک عطرِ ماندن، یک طعمِ بودن به من میرسد ..

دلم آرام نیست از وقتی که نیست.. چراغ ِ این خانه سنگی / قدیم تَر ها میگفتم خانه دلی !/ باید به دستِ یک نفر که حق است، که خوب است، که ملیح است، روشن شود، روشن بماند ..