...

.. کِ گاهی بخواهی از خودَت بیرون بیایی،

بیرون بیایی و از خودَت دور شوی، پشت سرَت را نگاه نکنی، تندتر بروی و دور تر شوی، بگذاری قسمتی از خودَت همان جا بماند، بمیرَد ..

بگذاری و برَوی، بعد داد بزنی ..

داد بزنی همه بفهمند رفته ای، همه بفهمند قسمتی از خودَت رفته است، دیگر نیست، همان جایی کِ هیچ کس نیست، کِ هیچ کس پیدایَش نمی کند ..

بگذاری خودَت همان جا رها شود، بین ِ همان کسالت ها، سیاهی ها .. و جایی دیگر، ملیح تر، مهربان تر، پاک تر، رنگی تر، آرام بگیرد ..

...

...

.. کِ آرامش بگیرد ..

* نمیدانم چ انگیزه ای داشتم برای انتخاب ِ این عکس!

* عنوان قسمتی از دعای کمیل.

دو نقطه :

1: اگر کسی پیدا شود، دستم را بگیرد،

مرا برساند بِ بچگی هایَم

تا از اول بِ دنیا بیایَم،

باز هم یک جایی هست کِ باید دور شوم .. 

2: این مسیر، کِ ناچاری از آن عبور کنی،

کِ زودتر دورتر شوی،

چقدر خوب تر میشوَد اگر از باغ ِ خدا بگذرد ..

3: حلال کنیم /د/ .

ببخشیم تا ببخشند!

برای شب های قدر برنامه بریزیم،

قبل از اینکه برنامه بریزند!

4: دعا کنیم /د/ ..

» بعد نوشت: تاریخ این پست گذشته است!! اما حال و احوالمان یکی ست !!