صدایی مرا می خواند؛

وادارم می کند با دستهایَم گریبانِ بغض های مانده در گلو را چاک چاک کنم،

و آن ها را قطره قطره از چشمانم بیرون کشم؛

از سویی دیگر، بردباری مرا تنگ در آغوش گرفته است..

و خدا شاهد است، و خدا میبیند، و خدا میداند ک بدون او

در این دوراهی، لحظه ای قرار نتوانم داشت..

عکس نوشت:

خدا تو را برای خود کنار گذاشته بود

آغوشش را باز کرد و گفت:

"إرجعی إلی ربک.."

__نقل از حسینیه دل_

photo by mahjabin*