چقدر خوب شد آمدی رمضان، سنگ شده بودم ..

آنقدر دنیا و بازی هایش سر ِ ما را به خودش گرم کرده بود که خیلی چیز های خوب داشت یادمان میرفت ..

حالا وقتی با لب های خشکیده دعای فرج میخوانیم، حس ِ خوبی داریم، اما چشم هایمان تا دلت بخواهد، خیس می شود .. خیس ِ خیس !

خوب کردی آمدی رمضان، جمعه های روزه دار ِ ما، دنبال ِ گم شده ای میگردد که درمانِ سنگینِ دردِ انتظار است ..

ما، دلمان را به او سپرده ایم ..

* ضجه های عقربه های ساعت کشنده اند

مخصوصا" جمعه، وقتِ غروب

پس تو کجایی بیایی، همه ی ما آدم ها شبیه هم شویم /!/

زلال، روشن، آرام